در طول چند سال گذشته شاهد بودهایم که چیپستهای گوشیهای هوشمند از یک هسته در پردازنده به ده هسته رسیدهاند. وضوح نمایشگر از HD عبور کرده و در حال حاضر به کیفیت 4K رسیده است. پیشرفت در چیپست و نمایشگر به ثبات رسیده و سرعتش نسبت به ده سال گذشته کم شده بود که نمایشگرهایی با نرخ تازهسازی بالا برای مدتی باعث هیجان دوباره شدند، اما این هیجان هم رو به زوال است. در این میان به نظر میرسد تنها گزینهای که دائم در حال پیشرفت است، دوربینها هستند که هم تعداد و هم قابلیتهایشان روز به روز در حال افزایش است. در این مقاله قرار است گوشیهایی که انقلابی در دوربینهای موبایل ایجاد کردند را با هم مرور کنیم.
امروز در موبایلتو شما هم با ما همراه شوید تا فلشبکی به گذشته بزنیم و ببینیم کدام گوشیها انقلابی در دوربینهای موبایل ایجاد کردند. به احترام این گوشیها کلاه از سر برمیداریم و به آنها ادای احترام میکنیم.
معرفی گوشیهایی که انقلابی در دوربینهای موبایل ایجاد کردند
باید از اولِ اول شروع کنیم؛ از اولین گوشی با دوربین شروع کنیم و به جدیدترینها برسیم. اولین تلفنی که با دوربین داخلی عرضه شد Kyocera VP-210 بود که قدمت آن به سال ۱۹۹۹ برمیگردد. وضوح این دوربین ۱۱۰هراز پیکسل (۰.۱ مگاپیکسل) بود و میتوانست عکس بگیرد. در این گوشی میتوانستید تا حداکثر ۲۰ عکس را ذخیره و از طریق ایمیل ارسال کنید. این تلفن از تماس ویدیویی هم پشتیبانی میکرد و از طریق شبکه PHS ژاپن با سرعت ۲ فریم در ثانیه فیلم را منتقل میکرد. این دوربین یک دوربین جلو بود و آن را به اولین دوربین سلفی هم تبدیل کرد.
اولین دوربین ۱۰ مگاپیکسلی یا بالاتر متعلق به گوشی Samsung Pixon 12 بود که در آگوست ۲۰۰۹ وارد بازار شد، همانطور که از اسمش پیداست، یک سنسور ۱۲ مگاپیکسلی داشته است. چند ماه بعد از این گوشی، سونی اریکسون با همین مشخصات وارد بازار شد، اما ما اولین گزینه را معرفی کردیم.
یک دهه کامل طول کشید تا یک صفر دیگر به وضوح سنسور دوربین اضافه شد! اولین گوشی ۱۰۰ مگاپیکسلی یا بالاتر متعلق به گوشی Xiaomi Mi CC9 Pro بود که در غرب با نام Mi Note 10/10 Pro معرفی شد. این گوشی یک سنسور عظیم 1/1.33 اینچی (Samsung HMX) با وضوح ۱۰۸ مگاپیکسل داشت و فناوری دوربین چهارگاه را با خود به بازار گوشیهای موبایل آورد.
در سال ۲۰۱۲ سنسور دوربین بزرگتری وارد بازار شد! نوکیا PureView 808 سنسور بزرگی به ابعاد 1/1.2 اینچ داشت. اما مدت زمان سلطنتش بسیار کوتاه بود. بزرگترین سنسور گوشی موبایل که تا امروز تولید شده، متعلق به گوشی Panasonic Lumix CM1 است. این گوشی یک دوربین یک اینچی با وضوح ۲۰ مگاپیکسل داشت که لنز آن لایکا با دیافراگم f/2.8 بود.
نوکیا PureView 808 اولین گوشی موبایلی بود که از تجمیع پیکسلی برای دوربینش استفاده کرد. نوکیا آن را «نمونهبرداری بیش از حد» نامید، اما ایده یکسان و فلسفه این بود که چند پیکسل کوچک بهتر از یک پیکسل بزرگ است! این تکنیک علاوه بر ارائه جزئیات خیرهکننده در هر پیکسل، بزرگنمایی دیجیتالی بدون از دست رفتن کیفیت را هم امکانپذیر کرد و این گزینه چیزی است که امروز کاملا معمول است.
اولین گوشی با بزرگنمایی نوری، سالها زودتر به بازار آمده است. گوشی Sharp 902 لنزی داشت که با وضوح ۲مگاپیکسلی، حداکثر ۲ برابر بزرگنمایی اپتیکال ارائه میداد. تا آنجا که میتوانیم بگوییم این اولین لنز پریسکوپ گوشیها بود. این گوشی یک دوربین داشت، بنابراین پریسکوپ باید فاصله کانونی خود را تنظیم میکرد و این یعنی بزرگنمایی واقعی! اگر کنجکاو هستید، میتوانید درباره اولین زوم اپتیکال در گوشیهای موبایل بیشتر تحقیق کنید.
حقیقت جالبی که درباره گوشیهایی که تحولی در دوربینهای موبایل ایجاد کردند این بود که یک نسخه Sharp 902 Ferrari هم وجود داشت.
دنیای گوشیهایی با دو دوربین با ورود همزمان دو گوشی شکل گرفت. دو گوشی LG Optimus 3D و HTC EVO 3D هر دو در ژوئیه ۲۰۱۱ به بازار آمدند. البته هر دو تلاشی ناموفق در عرصه بهرسمیت شناساندن تصاویر و فیلمهای سهبعدی بودند که Avatar در سال ۲۰۰۹ آن را آغاز کرد. دوربینهایی که دو ماژول دوربین یکسان داشته باشند، میتوانند عکسها و فیلمهای استریوسکوپی بگیرند و سپس میتوان آنها را در صفحهنمایشهای مخصوص دید.
در سال ۲۰۱۶ اولین گوشی با دوربین دوگانه مفید وارد بازار شد و این گوشی LG G5 2016 بود. این گوشی اولین لنز فوق عریض در دنیای گوشیهای موبایل را داشت. دوربین اصلی ۱۶ مگاپیکسل با میدان دید ۷۵ درجه بود و لنز فوق عریض آن ۱۳۵ درجه زاویه دید داشت. این گوشی در زمان خودش واقعا چشمگیر بود، چون اگر دوربینهای فوق عریض سالهای اخیر را بررسی کنید، خواهید دید که بسیاری از آنها در بهترین حالت میدان دید ۱۲۰ درجه دارند.
یکی دیگر از گوشیهایی که تحولی در دوربینهای موبایل ایجاد کردند، دوربین دوگانه دیگری داشت که در سال ۲۰۱۴ وارد بازار شد. گوشی HTC One M8 دو لنز ۴ مگاپیکسلی داشت که یکی از آنها برای عکاسی رنگی و دیگری به عنوان اولین لنز تشخیص عمق عمل میکرد. این گوشی از اطلاعات دریافتی از لنز تشخیص عمق برای ایجاد جلوههای مختلف استفاده میکرد که هیچکدام واقعا چشمگیر نبودند.
اینجا پایان قسمت اول است. با قسمت دوم مقاله گوشیهایی که تحولی در دوربینهای موبایل ایجاد کردند با ما همراه باشید.
دیدگاه خود را بنویسید